Ik ben niet opgegroeid met de Bijbel. Toen ik 18 jaar was, werd mij bij de Navigators gevraagd of ik de Bijbel wilde lezen. Nee, dat wilde ik niet. Waarom niet? Omdat ik dacht dat de Bijbel voor monikken was en oude vrouwen die niets meer te doen hadden in hun leven. Het beeld dat wij hebben van iets of iemand wordt gevormd door wat we hebben meegemaakt. We bekijkenn dus allemaal de wereld om ons heen door een bril met een filter.
Tijdens deze serie activiteiten, wil ik aandacht geven aan de vraag of de Bijbel écht van God is of niet. Hoe belangrijk is de Bijbel nu eigenlijk? Mijn eerste vraag in mijn eigen zoektocht daarin was: hoe kan je weten dat de Bijbel van God is?
Aan de kinderen heb ik kort mijn levensverhaal verteld. Ik werd dus gevraagd om de Bijbel te lezen tijdens de gespreksgroep. Dat wilde ik niet. Een half jaar lukte het me te debatteren en te voorkomen dat de Bijbel openging. Totdat ik voor 2 gulden een tweede hands Bijbel kocht bij de Emmaus in Wageningen. Op een avond, ik denk dat jet 11.00 was, sloeg ik de Bijbel open en probeerde wat te lezen. Om 03.00 wist ik dat de Bijbel van God was. Hoezo?
Ik liet de kinderen wat raden. Mijn antwoord was: omdat ik om 03.00 's nachts, nog steeds aan het lezen was. Welke "Kracht", welke "invloed" had mij zover gekregen dat ik niet wilde stoppen met lezen? Ik voelde de inspiratie en ik voelde dat dit bijzonder was.
Dus hoe kan ja ontdekken of de Bijbel van God is of niet? Juist, door hem te gaan lezen. Dit was stap 1 in het programma over de Bijbel.
Wordt vervolgd.